Нарспи

Сильвие

Ах, Сильви¹, эс ман ăса

Ма ку териех кĕретĕн?

Е «Çилпи» пек янраса

Нарспие асилтеретĕн?

Е хирсен хӳтти сана

Пирти пек таса упранă?

Е аваллăх сан сăнна

Тăванла сар çутă панă?

Валуа ялĕсенче

Пулнă-и яш чунăн сăйĕ

Хир тулли кăвак чечек,

Куç тулли хаваслă вăйă?

Е чăваш хĕр ачисен

Именӳллĕ ыр илемĕ

Санăнни пек чĕререн

Çуталса тăрать теем-и?

Хăмăл чикнĕ сан уру

Вĕсенни пек кушăрханă...

Франци хирĕнчи юрру

Илтĕнет мана, тăванăм.

Пирĕнни пекрех — сăвви:

«Сапар кăмăл — хĕр туприйĕ...»

Ах, ытарайми Сильви,

Франци халăхĕн Нарспийĕ!

¹ Франци çыравçин Жерар де Нервалĕн (1808—1855) «Сильви» ятлă повеçĕнчи хресчен хĕрĕ.